تحلیل ترک دوبعدی به روش XFEM
مدل کردن ترک در نرمافزارهای اجزاء محدود به چندین روش ضورت میپذیرد.
به طور کلی میتوان این روشها را به دو دسته روش کلاسیک و روش مدرن
تقسیمبندی کرد.
روش کلاسیک خود دارای دو رو میباشد که عبارتنند از:
Surface-Based Cohesive Behavior
Virtual Crack Closure Technique
مدل کردن معیارهای آغاز و گسترش ترک در روشهای قدیمی نیازمند طراحی
شبکهی المانها با در نظر گرفتن احتمال رشد ترک میباشد. اگر مدل کردن
گسترش و باز شدن ترک هم مدنظر باشد، کار به مراتب پیچیدهتر و سختتر خواهد
بود. در این روش مسیر گسترش تر از قبل باید پیشبینی شود وسطح المانها
روی ین مسیر قرار بگیرد. در این متد در محل نوک ترک Singularity تعریف
میشود که تعریف چنین ویژگی به خودی خود نیازمند استفاده از نوع خاصی از
المانهاست.
در روش جدید که به نام XFEM (Externded Finite Element Method) شناخته
میشود، بسیاری از پیچیدگیها و محدودیتهای روشهای قدیمی با ستفاده از
غنی کردن المانها (Enriched Elements) برطرف شده است.
در این مثال به بررسی باز شدن و گسترش ترک در یک ورق فلزی با استفاده از
روش XFEM خواهیم پرداخت. XFEM در مقایسه با سایر مفاهیم مورد استفاده در
روش اجزاء محدود روش جدیدی محسوب میشود که از نخسهی 6.9 در نرمافزار
Abaqus برای اولین بار کدنویسی شده است. این مفهوم به المانها ویژگی جدیدی
از جمله قابلیت تقسیم و تکه شدن اضافه کرده است.

در این آموزش موارد زیر را فرا خواهید گرفت:
مدلسازی و شبیهسازی اباکوس با استفاده از المانهای Shell
طریقه پارتیشنبندی و تعریف Seam در Abaqus
نحوه اعمال متریال و سطح مقطع به المانهای Shell
اعمال بارگذاری و شرایط مرزی
تعریف اندرکنشها در مدل
چگونگی ایجاد حل مسائل استاتیکی در آباکوس
خروجی تصویر (کانتورها)